Op 27 september 2010 vond in de National Press Club in Washington DC een Disclosure plaats door getuigen uit het Amerikaanse Leger. Vrijgegeven overheidsdocumenten en getuigenissen van voormalige of gepensioneerde personeelsleden van het Amerikaanse Leger bevestigen zonder enige twijfel de realiteit van voortdurende, plotselinge binnenkomst van UFOs bij sites met atoombom-raketten. Deze UFOs zijn door de getuigen beschreven als schotelvormig, cylindervormig, of sferisch. Deze objecten zijn in staat tot onvoorstelbaar snelle vliegbewegingen, over het algemeen in complete stilte. Het gaat de afgelopen 37 jaar om meer dan 120 getuigen. Het gaat om waarnemingen bij nucleaire raketinstallaties, opslagplaatsen van atoombommen en plaatsen waar deze bommen in het tijdperk van bovengrondse atoomproeven werden getest in Nevada en de Stille Zuidzee. Wij geloven dat bezoekers van een andere wereld belang stelden in de nucleaire wapenwedloop die begon bij de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog. Betreffende de "Nuclear Missiles Shutdown Incidents" geloven wij dat de bezoekers hiermee een boodschap wilden geven aan zowel Washington als (onder andere) Moskou : - Jullie spelen met vuur! Het bezit en de dreiging van het gebruik van deze wapens bedreigen het voortbestaan van de menselijke soort en de integriteit van de planetaire omgeving.
HET EVANGELIE VAN BENTWATERS
Getuige CHARLES I. HALT - tot 1991 in de AF - hoogste rang: kolonel - base commander bij 2 grote installaties - uiteindelijk in het Departement Van Defensie, Inspector General's Office, met totaal inspectie overzicht van alle diensten en alle dienst-agencies - in 1980 overgeplaatst van het Pentagon naar RAF Bentwaters, als deputy base commander
"Bentwaters was destijds één van de grootste "tactical fighter wings" ter wereld, bestaande uit 2 bases - Woodbridge en Bentwaters (in Engeland) - en 4 FOLS (in West-Duitsland) en 2 extra standby bases. Het was in december 1980, 's morgens vroeg, toen verscheidene veiligheidsagenten vreemde lichten zagen in de bossen van East Anglia, vlak buiten de achteringang van RAF Woodbridge. Sargeant Penniston, airman Borroughs en airman Cabanasag werden het bos ingestuurd en benaderden "een toestel". Een driehoekig toestel, per zijde ongeveer 3 meter groot, donker metallic, met vreemde tekens erop. Ze observeerden het toestel enige tijd. En vervolgens verdween het met grote snelheid; in stilte. De details hoorde ik pas later, ik dacht dat er wel een logische verklaring voor zou zijn. Twee dagen later vierden we het kerstfeest. De flightcommander van het security police squadron onderbreekt het feest, luitenant Bruce Englund kwam langs en benaderde mij en de base commander. Hij was lijkbleek: Het is terug! - Wat? - De UFO. Mijn baas moest de prestentaties doen op het feest, dus kreeg ik de opdracht het te onderzoeken. Wij geloofden niet in UFOs. Ik ging naar huis om mij om te kleden. Ik nam verscheidene veiligheidsagenten mee, een "disaster preparedness NCO" die een APN-27 bij zich had, een geigerteller en een camera. Zelf had ik een kleine cassetterecorder bij me, die ik altijd bij me droeg als ik op pad moest. Ik werd naar de site gebracht. We vonden afdrukken, ongeveer anderhalf inch diep, 6 tot 8 voet per zijde, en radio-activiteit die 8 tot 9 keer zo groot was als de achtergrondstraling, niet gevaarlijk dus, maar significant hoger dan normaal. We zagen afgebroken takken. We liepen wat rond. Toen zag één van ons plotseling in de verte in het bos een helder gloeiend voorwerp. Het zag eruit als een oog, helder rood, met een donker centrum. Het leek te knipperen. Het leek iets af te schudden, iets als gesmolten metaal dat eraf droop. Het bewoog stil tussen de bomen door, en probeerde op en neer gaand het contact ermee te vermijden. En uiteindelijk naderde het ons. We probeerden dichterbij te komen. Het ging het veld in, uit het bos. En explodeerde in stilte in vijf witte objecten... verdwenen. We zochten naar bewijsmateriaal. Er was immers iets af gevallen dachten we, maar we vonden niets.
Toen zag één van ons objecten in het noorden, drie of vier, helder gekleurd, veranderend van elliptisch tot rond, en bewegend met erg grote snelheid en in scherpe hoeken alsof ze een grid doorzochten. Terwijl we ernaar keken zag iemand anders twee objecten in het zuiden zwevend in de lucht. Eén ervan naderde ons op hoge snelheid, een goede schatting is 3000 tot 5000... Het stopte recht boven ons. En stuurde een geconcentreerde straal omlaag voor onze voeten, een straal van ongeveer 1 voet in diameter. Vergelijkbaar met een soort van laserbeam. We stonden vol ontzag aan de grond genageld. Was dit een waarschuwing? Een poging te communiceren? Was dit een wapen? Of slechts een sonde? Net zo plotseling als het verscheen, verdween het weer. We waren erg bezorgd. We zagen dat ook het andere object in het zuiden beams neerzond, ongeveer één tot anderhalf mijl bij ons vandaan, dus boven Woodbridge Base. We hadden drie radiozenders bij ons. We probeerden contact te leggen met control centers, maar de verbindingen vielen constant weg, en we hadden grote moeite met communiceren, terwijl de radio's zelf in perfecte conditie waren. We hoorden via het politie- en veiligheidsnet dat sommige van die beams terecht kwamen in of vlakbij het gebied waar wapens opgeslagen lagen. We maakten ons grote zorgen. Elke keer wanneer er die nacht iets gebeurde, startte ik de opname van mijn cassetterecorder. Zonder dat ik het wist, is jaren later een kopie ervan door één van mijn medewerkers vrijgegeven, wat voor veel publiciteit zorgde. Ik liet destijds de tape aan mijn baas horen, hij nam de tape mee naar de TAF-stafvergadering. Third Air Force (TAF) was toen het AF hoofdkwartier in Engeland. Hij liet het horen aan generaal Bazley, aan de commandant en staf. Zij besloten: - Het gebeurde buiten de basis, dus is het een Britse affaire. Met andere woorden, ze wilden er niet in betrokken raken. Mijn baas kwam terug met de recorder en zei: - Neem contact op met squadron leider Moreland (de Britse liaison officer) en rapporteer het daar, het is hun probleem, niet de onze. Moreland was op vakantie in Wales. Maar hij kwam en zei: - Schrijf een memo. Ik schreef een "cleaned up" memo, iets over onverklaarbare lichten... zodat ze de zaak zouden gaan onderzoeken. Ik gaf het aan Moreland. En zonder dat ik ervan op de hoogte was, stuurde hij een kopie ervan naar zijn superieur bij Third Air Force. De kopie van MoD werd naar het schijnt begraven in het archief. Dagen werden weken, weken maanden, en - eerlijk gezegd - vergat ik het hele incident, ik gaf het op. Jaren later liet één van de medewerkers een kopie van de tape horen bij coctailparties. Toen iemand er vragen over stelde, zei hij: - O, Halt schreef er een memo over! Er volgde een Freedom of Information verzoek bij Bentwaters. Er was geen officiele kopie, we hadden nog geen PC's. De enige kopie lag in mijn kantoor, een carbon copy. Mijn baas zei: - Er is geen officieel verslag. Maar iemand anders kwam erachter dat Third Air Force een kopie had. Op dat moment was Pete Bent, een goede vriend van mij, commandant van TAF. Hij belde me: - Hey Chuck, ik heb een kopie van een memo, we moeten het openbaren. - Alsjeblieft verbrand het, jouw leven en de mijne zullen nooit meer hetzelfde zijn, jij en ik hebben dat niet nodig, zei ik. Moet ik nog meer zeggen? Buiten mijn medeweten werd de tape geopenbaard, en de memo. Destijds was ik heel onschuldig. Ik vroeg de OSI of ze geinteresseerd waren. - O nee, helemaal niet... Nee dus. Later kwam ik erachter dat de airmannen behoorlijk heftig ondervraagd waren. Ik ben nooit gedebrieft. Pas later kwam ik erachter dat beide toren-operators bij Bentwaters een object zagen, het op de buizenradar zagen, en ook met eigen ogen gezien hebben. En ook de toren-operator in het gebied waar de wapens lagen opgeslagen heeft iets gezien - net als een "comm man" die daar werkte - en zag hoe de UFO omlaag, waar wij waren, het bos in dook. En ook verscheidene andere mensen op de basis hebben het gezien. Wat hebben we gezien? Ik heb geen idee. Ik weet wel dat het door intelligentie gecontroleerd werd. En mijn persoonlijke mening is dat het of uit een andere dimensie of buitenaards was."